Brug voor de Westfriese Omringdijk.
Het sluitstuk van de Westfriese omringdijk
team: studio Stephan Schagen en Karel de Boer.
Over en door het Noord Hollandskanaal.
De Westfriesedijk is rond 1200 ontstaan uit een flink aantal verhogingen en terpen die met elkaar verbonden werden om niet alleen huizen en schuren droog te houden maar ook de tussenliggende landbouwgrond en veestapel. Het stuk dijk bij Schagen heeft tot 1597 als zeedijk gediend, toen was de inpoldering van de Zijpe voltooid.
Het kanaal van Schagen naar de Stolpen werd in 1936 in gebruik genomen. Initiatiefnemer voor het graven van dit kanaal was Willem Kloeke (Hoofd van de openbare school in Schagen van 1882 tot 1893) die in 1890 een plan presenteerde om West-Friesland te ontsluiten door middel van een kanalenstelsel, zoals dat ook in zuid-west Friesland bestaat. Uiteindelijk is van dit plan alleen het traject van Schagen naar Wieringermeer en de Stolpen uitgevoerd.
Op het kruispunt van deze twee werken moet nu een verbinding komen. Deze ingreep moet niet alleen de twee losse einden van de Dijk met elkaar verbinden maar mag het kanaal niet blijvend onderbreken. Daarbij stellen wij zelf dat ons ontwerp ook de dijk met het kanaal moet verbinden en de culturele rijkdom en historisch belang van deze twee civieltechnische werken moet tonen. De relatie die onze verbinding met het water aangaat (het kanaal) is even belangrijk als de relatie met de dijk.
De realisatie van de West-Friesedijk was een technologisch hoogstandje. Het is nu moeilijk te geloven dat ze zijn begonnen met het bouwen van een dijk voordat de kruiwagen uitgevonden was. Ook innovatie op het gebied van dijkbouw is daar een bewijs van. Eerst een wierdijk; gestut met houten palen, later een aarden dijk; met een stenen glooiing ervoor.Als eerbetoon aan deze nooit eerder vertoonde maar later veelvuldig toegepaste oplossingen tonen wij met onze "verbinding" ook een gedurfd ontwerp en gaan we technische innovaties niet uit de weg.
Het bovenstaande in ogenschouw nemende hebben wij gekozen voor een flinterdunne, flexibele en luchtige ingreep waarmee twee einden van de dijk letterlijk aan elkaar geknoopt worden. Zowel de fietsers en voetgangers als de schepen gaan over de brug. Op die manier bekeken is het zowel een aquaduct als een brug.
Door de Westfriesedijk door te trekken in de vorm van een brug krijgt men de kans om een blik op de omgeving te werpen vanuit een perspectief dat 75 jaar verdwenen was. De verbinding tussen de de einden dijk bij Schagen is niet belangrijk voor de ontsluiting van deze stad. De verbinding moet tot stand komen om de cultuurhistorische waarde van deze plek te benadrukken. Het smalle middel van de brug wijst de passant er op dat deze plek niet vanzelfsprekend is, maar een kruispunt van onze geschiedenis met veel lagen en verhalen.